• Önceliğiniz bağlantı kurmak olsun.
• Her şeyin sizin şifanıza, farkındalığınıza ve ilişki anlamında derinleşmenize hizmet etmesine izin verin.
• Koşullanmalarınızın (öfke, korku, utanç ve suçlama ile) seçimlerinizi etkilemesine izin vermeyin.
• Yaşamınıza hüküm süren alışkanlıklarınızı (davranış, konuşma, düşünme) fark edin.
• Partnerinizin eylemlerini kabul etmekle partnerinizi kabul etmeyi birbirine karıştırmayın.
• İlişkinizde yolunda giden şeylerin, yolunda gitmeyen şeyleri örtülemesine izin vermeyin.
• İfade edilmesi en zor olan neyse onu paylaşın.
• Tartışırken ya da partnerinizden memnun olmadığınız zamanlarda tüm ilişkiyi sorgulamayı bırakın.
• Olumsuz duygu diye bir şey olmadığını hatırlayın.
• Güvensizliğinizin farkında olarak, güven duymayı öğrenin.
• İç içe girmeyi (fusion) yakınlıkla (intimacy) karıştırmayın.
• Duyguları yeniden hissetmek için ne gerekiyorsa yapın (terapi, empati ya da duygusal-bedensel araçlar).
• Partnerinize her seferinde yeni gözlerle bakmayı öğrenin.
• Saygısızlığa ve şiddete (fiziksel ya da sözel) tahammül etmeyin.
• Zihniniz çok aktif olduğunda dikkatinizi zihninizden duygularınıza yöneltin. Bu, o anda canlı olanla bağlantı kurmanıza, ihtiyaçlarınızı anlamanıza yardımcı olur.
• Cömertçe verin, kendinizi tüketecek kadar değil.
• İlişkinizi bir macera olarak görün.
• Eleştiren, yargılayan yanınızı fark edin.
• Tepkiden uzak durmak, ondan kaçmak ya da tepki duymak yerine, tepkinizle iletişim ve bağ kurun.
• Bağlılığı ne zorlayın, ne de ondan kaçın. Bırakın derin bağlılık kendiliğinden oluşsun.
• Öfke ve sevginin birlikte var olabileceğini hatırlayın.
• Öfkenizin saldırganlığa dönüşmesine izin vermeyin. Öfkeyle başa çıkmayı değil, öfkeyi duymayı öğrenin.
• Kırılganlığınızı hissedin ve kırılganlığınızın içerisinde bir güç kaynağı bulun.
• Üzgün olduğunuzu söyleyin, ertelemeyin.
• Sağlıklı ifadenin (öfke dahi olsa) saldırganlık olmadığını hatırlayın.
• Duygusal okur-yazarlığınızı geliştirin.
• Zayıf yanlarınızı saklamak için güçlü yanlarınızı öne sürmeyin.
• Gerginlik ya da çatışmayı bir büyüme fırsatı olarak alın.
• Duygu ve mantığın en iyi birlikteyken işe yaradıklarını hatırlayın.
• Meditasyon yapın.
• Hatırlayın: Acımıza ne kadar temas edebilirsek, o kadar az acı çekeriz.
• Partnerinizi tanıdığınız yanılgısına düşmeyin.
• Bütünlüğünüzü, yaptığınız her şeye yansıtın.
• Huzur ve ahenk arayışınızın, atmanız gereken adımları ertelemesine izin vermeyin.
• İçinizdeki çocuğu, kedinizi onunla özdeşleştirmeden kucaklayın ve koruyun.
• Ailenizden ayrışmayı (birey olmayı), yetişkin benlik ile iletişim kurmayı ve seçim yapmayı öğrenin.
• Şüphelerinizden şüphe duyun.
• Derin bağlılık olmadan şefkatin ortaya çıkamayacağını unutmayın.
• Partnerinizle birlikte yol almak adına sınırlarınızdan vazgeçmek yerine partnerinizle yol almak için sınırlarınızı genişletin.
• Sınırlarınızı sıklıkla kontrol edin: “Neredeyim? Ne istiyorum?”
• Hayır dediğinizde bu tam bir HAYIR, Evet dediğinizde bu tam bir EVET olsun.
• Durumları ve kişileri içsel eleştiri mekanizmanızla tanımlamaya son verin. Yargılarla değil, empati diliyle anlamayı ve konuşmayı öğrenin.
• Partnerinizle ilişkinizin üzerinde kabuklar oluşmuşsa, o kabuklardan kurtulun, böylece birlikte büyüyebilirsiniz.
• Küçük sarsıntılarla pratik yapın, böylece büyük sarsıntılar çıka geldiğinde savrulmazsınız.
• Gölgenizi karanlıkta saklamayın. Birbirinizin gölgelerine şefkat duymayı öğrenin.
• Gerçek yakın ilişkide duyguların ve bağlantının önemsendiğini unutmayın.
• Sevginin ve farkındalığın birlikte ifade bulmasına izin verin.
• Öfkeli olsanız dahi partnerinizle saygı içerisinde iletişim kurmanın yollarını öğrenin.
• Merkezinizi kaybetmeden yumuşamanın yollarını öğrenin.
• Dinleyin… ta ki “dinleyici siz” kalmayana dek.
• Utancınızın saldırganlığa dönüşmesine (kendinize ya da partnerinize) izin vermeyin.
• Yüzünüzü acınıza ve içinde bulunduğunuz zorluğa dönün, bilinçli adımlarla ilerleyin.
• Utanç-Suçluluk-Korku duygularıyla seçim yapmamayı öğrenin.
• Cinselliği bağlantı kurmak için bir araç olarak kullanmak yerine, zaten mevcut olan bağlantının bir ifadesi olarak kendiliğinden ortaya çıkmasına izin verin.
• Olumsuz bakış açılarınızı yargılayan bakış açıları geliştirmemeyi öğrenin.
• Kavga ederken temiz ve kalpten bir şekilde kavga edin, öyle ki bu kavga ilişkiniz için bir büyüme sürecine dönüşsün.
• Yüzleşme kapasitemizi engelleyen ve şefkat gibi görünen şeyin gerçek şefkat olmadığını hatırlayın. Bu, nevrotik bir tahammül etme hali olabilir.
• Partnerinizin utanç, suçluluk ya da korkularını kullanarak onu manipüle etmemeyi, olayları kontrol etmemeyi öğrenin.
• Yaralarınızı ve gerginliğinizi romantikleştirmeyin, cinsel bir oyuna dönüştürmeyin (drama, porno ya da kavga/şiddet aracılığıyla).
• Hatırlayın: Geçmişimiz, biz ona farkındalıkla dolu mevcudiyetimizi ve şefkatimizi sunmadığımız sürece şu anımıza ve geleceğimize hükmeder.
• Kendiniz için gelişmeye devam edin.
• Partnerinizle ilişkinizin, yaşamla olan ilişkinizi derinleştirmesine izin verin.
• Sizde ya da partnerinizde iyileşmemiş her ne yara varsa, bu yaralara şefkatle yaklaşmayı öğrenin.
• Gücünüzü ele alın (Şİ gibi araçlarla).

• Ruhsallığın, duygularınızı yok sayma ya da yadsıma aracı haline dönüşmemesine özen gösterin.
• Partnerinizle temasınızı yitirdiğinizde en kısa sürede bu teması yeniden yaratma stratejileri geliştirin.
• Suçlamaların köklenmesine izin vermeyin.
• Kendinizi kaybetmeden ve kendinizden ödün vermeden kendinizi sunmayı öğrenin.
• Ne kadar derine dalarsanız, dalgaların sizi o kadar az savuracağını unutmayın.
• Cinselliğin –ve diğer her şeyin- sizi “daha iyi hissettireceği” düşüncesinden sıyrılın.
• Ölümün, partnerinizi kalpten bir şekilde onurlandırmanıza hizmet etmesine izin verin. Unutmayın ki ölümden kaçınmak bizi öldürür.
• En az müteşekkir hissettiğiniz anda şükran duygunuzla bağlantıya geçin.
• Açılmanın acı verdiği anlarda dahi açılın.
• İlişkinizin derinliğine sınır koymayın.

 

Didem Çivici – Copyright ©2018

 

(Robert Augustus Masters’ın “Transformation Through Intimacy” kitabındaki notlardan yararlanılmıştır.)